سرزمین مادری

حضرت علی (علیه السلام) می فرمایند:

بدانید که قرآن شفاعت کننده ای است که شفاعت او پذیرفته می شود

و سخن گویی است که گفتارش تصدیق شده است.

از این روست که در هنگامه قیامت، هرکه را قرآن شفاعت کند، شفاعتش درباره او پذیرفته می شود؛

همان سان که از هرکه شکایت کند، شکایتش تصدیق می گردد.

                                                                                                                                     نهج البلاغه،خطبه176

 در سوره فرقان آیه30 می خوانیم:

“در آن روز رسول(به شکوه از امت در پیشگاه پروردگار عالمیان) عرض کند:

بارالها (تو آگاهی که) امت من این قرآن را به کلی متروک و رها کردند.“

با توجه به آیاتی که در مورد قرآن وجود دارد و احادیث فراوان در مورد قرآن ،

می توان دریافت که ارزش قرآن بسیار بالاست و یکی از کسانی که در روز قیامت شفاعت و یا شکایت می کند قرآن است.

درخطبه 110 نهج البلاغه امام علی (علیه السلام) می فرمایند:

قرآن را بیاموزید ،که بهترین گفتار است و آن را نیک بفهمید که بهار دل هاست،

از نور آن شفا و بهبودی خواهید که شفای سینه های بیمار است،

و قرآن را نیکو تلاوت کنید که سود بخش ترین داستان هاست.